اثرات لوپوس دیسکوئید محدود به پوست است. هر چند علائم لوپوس سیستمیک مانند درگیری کلیه و قلب در ۱۰% از افراد واجد لوپوس دیسکوئید نیز مشاهده شده است.
به عنوان مثال می‌توان به آزاتیوپرین، مایکوفنولات، متوترکسات، سیکلوسپورین و لفلونوماید اشاره کرد.
فردی که در خانواده او سابقه ابتلا به لوپوس وجود نداشته است؛ اما بیماری های خود ایمنی دیگر در خانواده او وجود داشته، هم ممکن است مبتلا شود.
سیستم ایمنی بدن شما، پروتئین هایی را با عنوان آنتی بادی تولید می‌کند که می توانند با عفونت مبارزه کنند.در لوپوس، بدن نیز آنتی بادی هایی را تولید می کندکه به بافت های خودش حمله کنند. ما مطمئن نیستیم که چرا این اتفاق می‌افتد اما احتمالا به دلیل ترکیبی از عوامل محیطی، هورمونی و ژنتیکی است.
لوپوس می‌تواند باعث نارسایی در عملکرد کلیه شود. وجود خون در ادرار، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
برخی از بیماران لوپوس نیز تغییراتی را در خلق و خوی خود تجربه می کنند . به ویژه مواردی مثل تحریک پذیری زیاد در برابر وقایع، افسردگی و اضطراب.
درگیر شدن ریه‌ها: ابتلا به این بیماری احتمال التهاب در بافت قفسه سینه را افزایش می‌دهد به‌طوری‌که ممکن است باعث دردناک شدن تنفس گردد.
همچنین ممکن است به عنوان درمانی طولانی مدت برای دیگر مشکلاتی نظیر التهاب کلیه یا مشکلات حاد خونی مورد استفاده قرار بگیرد.
آزمایش های تصویری و پرتو ایکس به پزشک در تشخیص ارگان هایی که تحت تاثیر لوپوس قرار گرفته اند، کمک می کند.
نتایج ممکن است نشان دهنده کم خونی فرد باشد که معمولاً در لوپوس رخ بیماری ژنتیکی لوپوس می دهد. کاهش تعداد گلبول های سفید یا پلاکت خون نیز ممکن است در لوپوس رخ دهد.
افراد مبتلا به لوپوس معمولاً دچار آرتروز التهابی نیز می گردند. آن ها هنگام صبح با احساس سفتی و تورم در مفاصل خود، مخصوصا در مفاصل دستشان از خواب بیدار می شوند.
عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها شامل افزایش وزن، کبودی آسان، نازک شدن استخوان ها، فشار خون بالا، دیابت و افزایش خطر عفونت است.
فوق تخصص روماتولوژی، در زمینه تشخیص و درمان بیماری لوپوس می‌تواند نقش مؤثری بازی کند.
آزمایش مثبت برای این آنتی بادی ها ممکن است به معنی افزایش خطر سقط جنین و ایجاد لخته های خونی باشد. آزمایش سطح مکمل